معماری سبز چیست؟
فرآیند سبز برای محیط های مصنوعی و ساخته انسان، بهترین فرآیند برای طراحی ساختمان است و این موضوع باید بیشتر درک شود. تمام منابع موجود در ساختمان، مصالح، سوخت یا اشیاء مورد استفاده کاربران، نیازمند در نظر گیری یک معماری پایدار برای تولید هستند. مبحث معماری پایدار یا معماری سبز، کوششی است در راستای کاربرد مفاهیم پایدار و توسعه پایدار در معماری که حفظ محیط زیست و آسایش برای انسان ها را در پی دارد. سازه ای که کمترین ناسازگاری و مغایرت را با محیط طبیعی پیرامون خود دارد، ساختمان سبز یا پایدار نامیده می شود. هدف از طراحی این ساختمان ها، کاهش آسیب به محیط، منابع انرژی و طبیعت است. قوانین زیر در روند معماری پایدار یا معماری سبز ساختمان ها باید مورد توجه باشند:
۱- کاهش مصرف منابع تجدیدناپذیر
۲- توسعه و گسترش محیط طبیعی
۳- حذف یا کاهش مصرف مواد سمی و یا آسیب زا به طبیعت
استفاده ی به اندازه از منابع طبیعی و مدیریت مناسب ساختمان سازی، حفظ منابع طبیعی و کاهش مصرف انرژی را در پی داشته و باعث بهبود کیفیت زیست محیطی می شود. کیفیت، رکن اساس طراحی پایدار است. از این نظر، کیفیت مطلوب بدون توجه به طبیعت به دست نمی آید و استفاده از مصالح با قابلیت ماندگاری طولانی نیز باید در نظر گرفته شود. رسیدن به استانداردهای بالای کیفیت، امنیت و آسایش که در واقع سلامت انسان ها را تأمین می کنند از مهم ترین اهداف معماری پایدار یا معماری سبز هستند. رسیدن به چنین شرایطی نیز با بکارگیری مدیریت کارآمد و آخرین تکنولوژی ها امکان پذیر است (ثبات ثانی، ۱۳۹۱). معماری پایدار یا معماری سبز یک سبک معماری رو به گسترش در اغلب کشورهای جهان بوده و در آینده بخش بزرگی از ساختمان ها با این سبک ساخته خواهند شد.
معیارهای معماری سبز (مدبریان، ۱۴۰۰)
- استفاده از انرژی های طبیعی در مصرف روزمره.
- استفاده از ضایعات و خصوصا استفاده از پساب در تولید آب مورد نیاز برای آبیاری فضای سبز.
- به کارگیری شیوه های مناسب برای کاهش انرژی هدر رفته و یا کنترل آن و بهینه سازی مصرف انرژی.
- استفاده از مصالح قابل بازیافت غیر شیمیایی و مصالحی که با سلامت انسان در تعارض نمی باشند.
- طراحی و ساخت و ساز با مصالح نزدیک به طبیعت.
- جلوگیری از اثرات منفی ساختمان و محصولات آن بر محیط.
- استفاده از گیاهان طبیعی به عنوان الهام دهنده طراحی زنده در مشاعات.
- اجتناب از صدمه رساندن به وضعیت اراضی به منظور استحصال سود بیشتر.
- دستیابی به بیشترین کیفیت زندگی در سایه اتکا به محیط زیست.
- نحوه استفاده از زمین.
- توجه به شخصیت اکولوژی منطقه.
- توجه به خواص اقلیمی منطقه.
- توجه خاص به اثر نور و هوا در طراحی کل مجموعه و چیدمان فضاهای عمومی و اختصاصی.
نقش استاندارد LEED در معماری سبز چیست؟
LEED یک گواهی بین المللی برای ساختمان های سبز است. این گواهی تأیید می کند که یک ساختمان یا مجموعه به شکلی طراحی و ساخته شده است که از معیارها و استانداردهای مهم مانند: ذخیره انرژی، بهره وری مناسب از آب، کاهش انتشار گاز دی اکسید کربن، بالا بردن کیفیت محیط داخلی، نظارت بر منابع و حساسیت بر میزان مصرف آنها عمل آن ها پیروی کرده است. گواهی LEED توسط انجمن ساختمان سبز آمریکا USGBC معرفی شده است. از اهداف LEED در ساختمان ها می توان به موارد زیر اشاره نمود:
- کاهش هزینه های ساخت و بالا بردن ارزش سرمایه؛
- کم کردن مواد زایدی که به محل دفن زباله انتقال می یابند؛
- نگهداری از منابع آب؛
- بوجود آوردن محیطی سالم و ایمن برای ساکنان؛
- کاهش انتشار گازهای مخرب گلخانه ای؛
- تعهد مالکان برای مسئولیت پذیری در برابر جامعه و نظارت بر محیط؛
- تعریف ساختمان سبز با نشر استانداردهای معمولی اندازه گیری؛
تهیه شده در واحد تولید محتوای شرکت روشان روز
نگارش: سعید نجاتی
